اِسْماعیلیه، یكی از فِرَق شیعه كه در اواسط قرن ۲ق/ ۸م پدیدار گشت و سپس به شاخه‌ها و گروه‌هایی
چند منقسم شد. اسماعیلیان، همچون شیعیان امامی، امامت را به نص می‌دانستند،
اما در بارۀ سلسلۀ امامان پس از امام صادق (ع)، با دیگر پیروان آن امام
دچار اختلاف گشتند. این فرقه نام خود را از اسماعیل فرزند امام جعفر صادق
(ع) گرفته است. در حال حاضر، اسماعیلیان كه عمدتاً به شاخۀ نِزاری این
فرقه تعلق دارند، در بیش از ۲۵ كشور در قاره‌های آسیا و آفریقا و اروپا و
آمریكا پراكنده‌اند. اسماعیلیان پس از شیعیان دوازد امامی (اثنی‌عشری) دومین جماعت
بزرگ مسلمانان شیعی مذهب را تشکیل می‌دهند.
آنچه در ادامه می‌خوانید
اسماعیلیه
- بخش یکم؛ ظهور و دورۀ نخستین
- بخش دوم؛ اسماعیلیان در دورۀ فاطمی (تا ۴۸۷ق)
- بخش سوم؛ اسماعیلیان پس از افتراق نزاری - مستعلوی
بُهره (بُهره‌ها) طیبی (هندیانِ اسماعیلی مذهب)
اصول عقاید شیعیان بُهره داوودی
سلسله امامان اسماعیلی (از آغاز تا امروز)
مدخل «اسماعیلیه» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی و «بُهره» در دانشنامه جهان اسلام به قلم فرهاد دفتری؛ استاد «تاریخ اسماعیلیه» در مؤسسه مطالعات اسماعیلی لندن.
