کشیش
به پیرامون خود نظر می‌افکنم: از آنچه پیش از این حقیقت نامیده می‌شد، دیگر حتی اثری نیست. وقتی کشیش کلمه‌ی حقیقت را پی‌در‌پی به کار می‌برد، دیگر توانِ تحملش را نداریم.
انسان امروز حتی با فروتنانه‌ترین ادعایِ درستی، باید بداند که حکیمِ الهی، کشیش و پاپ، نه تنها در هر کلمه‌ای که بر زبان می‌آورند خطا می‌کنند، بلکه دروغ می‌گویند . دیگر حتی این آزادی را هم ندارند که معصومانه یا از نادانی دروغ بگویند. کشیش می‌داند و دیگران نیز که دیگر خدایی، گناهکاری، بازخرنده‌ی گناهی، وجود ندارد . و اراده‌ای آزاد و نظم جهان‌شمولِ اخلاق همه دروغ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرتان درباره این پست را به اشتراک بگذارید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.