دوشنبه، اردیبهشت ۱۵، ۱۳۹۹

دِ کامرون | جووانی بوکاچیو


از کشیش بگویم

کشیشان کارشان این است که در ارواح ضعیفِ بندگانِ خدا، تخم یاس و نومیدی می‌کارند و سپس با گرفتن هدایا و صدقات، ادعا می‌کنند که گناهانشان را بخشوده‌اند. پناه بر خدا می‌برم! ...

این عمل، تنبلی و تن‌آسایی است و ربطی به پارسایی ندارد. حرفی می‌زنند و سودی می‌برند. این یکی برای جناب کشیش نانِ برشته می‌فرستد. آن دیگری شراب تقدیم می‌کند. سومی کبابِ بره می‌آورد. مگر نه این است که پدرِ مقدس، گناه آنها را بخشیده و در بهشت برین، مکان روح‌افزایی برایشان معین فرموده است؟ مگر نه این است که خیرات و صدقات و قرائت سوره‌های کتابِ مقدس موجب پاک شدن گناهان می‌شود؟ ولی اگر اشخاص ذینفع، اثر دعای آنها را می‌دانستند. آنچه به آنها می‌دادند خودشان می‌خوردند، یا جلو سگ و خوک می‌افکندند!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظرتان درباره این پست را به اشتراک بگذارید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.